Аманет: „Испратете го моето тело во Чачак, во Љубљана оставете го моето срце“

Фронтменот на „Рибља чорба“ Бора Ѓорѓевиќ почина во болница во Љубљана како последица на тешко воспаление на белите дробови. Неколку дена бил на респиратор, а со години страдал од тешка болест.

Рокерот секогаш беше отворен и јавно зборуваше без да се воздржува на бројни теми. Како чачанец истакна дека и покрај повеќедецениската кариера бил нервозен кога настапувал во родниот град.

Роден сум во Чачак и бев многу возбуден кога добив признание за почесен граѓанин. Јас сум од Чачак и работам привремено некаде таму надвор, сите што сме надвор од Чачак еден ден ќе се вратиме на падините на Јелица за да останеме трајно во Чачак – зборуваше со шеговит тон за приказните дека заслужил една од улиците во неговиот роден град да го носи неговото име, тој рече:

„Обично тоа признание го даваат постхумно, а постхумно не ми значи многу, бидејќи нема да знам. Би сакал да доживеам такво нешто во Чачак. Додуша и јас имам нешто слично во белградската зоолошка градина, таму има патека наречена сокакот на Бора“, рекол тогаш рокерот и додал:

„Голема е одговорноста да свирам во Чачак, во мојот град секогаш се чувствувам нервозен, дури и сега на оваа возраст“, објасни тој.

За време на еден концерт во Чачак, тој ја рецитираше песната „Две гитари“, која ја напиша со покојниот басист Миша Алексиќ, која со текстот ја расплака публиката, а како последна желба им ја остави во аманет на Чачанци.

Стиховите гласат:

„Испратете го моето тело во Чачак, во Србија, во Љубљана оставете го моето срце, нека биде таму. Не ги трошете парите, јас не сум толку важен лик“.