„Бевме сродни души, 10 години во брак, а потоа го затекнав со...“

 Сакав да го известам сопругот дека си доаѓам дома, но се откажав од тоа. Сакав да му приредам изненадување, баш како што тој мене ми приредуваше секој ден. Си мислев дека не може да живее без мене. Мојот маж и јас сме сродни души. Тоа е таа љубов која се случува само еднаш во животот. Тој беше личност во кого имав апсолутна доверба.  Од работа дома си доаѓав секој ден во исто време но тој ден решив да направам ислкучок. Тој беше воодушевен кога ме виде. Ме праша дали сум за кафе и додека го ставаше ѓезвето на шпорет јас се качив горе на спрат по ќебе. Отворив врата од ормарот и од таму излезе жена во бела кошула. Никогаш толку силно досега не сум вриснала. Ја препознав тоа беше неговата колешка од работа. Молчеше беше посрамотен, не знаеше што да ми каже а потоа во целата таа ситауација се вмеша неговата љубовница која од него барање да признае се. Биле во врска две години, се скааат и тој со месеци барал начин како да ми го соопшти тоа.